رعایت ادب با قرآن کریم [۲۱۱]
واجب است که طبق دستورات ذیل با قرآن کریم رعایت ادب نمایم:
(۱) احترام از قرآن.
(۲) قرآن را به قصد اهانت و عدم توجه بدان، در پشت سرم قرار نمی‌دهم و آن را با خود به حمام نمی‌برم و کلمات آن را با روشی ناشایسته استعمال نمی‌کنم.
(۳) به قرآن و آنچه (امثال: صندوق) که حاوی قرآن باشد، تکیه نمی‌دهم.
(۴) پاهایم را به طرف قرآن دراز نمی‌کنم.
(۵) قرآن را در جاهایی قرار نمی‌دهم که پلید و چرکین باشد.
(۶) قرآن را همراه وسایلی ناپاک قرار نمی‌دهم، یعنی آن را بر طاقچه‌ای نمی‌گزارم که کفش‌ها یا مجلاتی تصویری یا لباس‌های ناپاک و یا آلات لهولعب در آن گذاشته شده باشد.
(۷) قرآن را پاره نمی‌کنم و آن را به عنوان زیر نویس قرار نمی‌دهم.
(۸) هنگام قرائت قرآن و یا گوش فرا دادن بدان خود را به چیزی دیگر مشغول نمی‌نمایم.
(۹) در اثنای قرائت قرآن و یا گوش فرا دادن بدان شوخی نمی‌کنم و نمی‌خندم.
(۱۰) قرآن را در بالای کتاب‌هایم قرار می‌دهم.
(۱۱) قرآن را در جای ویژه‌ی خود قرار می‌دهم.
(۱۲) برای قرائت قرآن وضو می‌گیرم.
(۱۳) در اثنای قرائت قرآن به روشی محترمانه می‌نشینم.
(۱۴) با رعایت ادب و احترام قرآن را در دست می‌گیرم و آن را دولا نمی‌کنم و تنها یک طرف آن را در دست نمی‌گیرم تا کاغذهای آن نیفتند.
(۱۵) در ابتدای شروع به قرائت قرآن می‌گویم: أعوذ بالله من الشیطان الرجیم.
(۱۶) و هنگام قرائت ابتدای سوره می‌گویم: بسم الله الرحمن الرحیم.
[۲۱۱] السلوک و التهذیب للصف الثانی الابتدایی- تهیه و تنظیم: وزارت ارشاد و محارف اسلامی، ص ۹ و ما بعد آن.