۵- دنبال‌کردن دشمن یا فرار از دست دشمن
کسی که دشمنی را دنبال می‌نماید که ممکن است آن را از دست بدهد، و یا اینکه دشمنی او را دنبال می‌کند که ممکن است به او دست یابد، پس در هر دو صورت نماز را پیاده یا سوار، رو به قبله یا به هر طرف دیگر برگزار می‌نماید و هر طور که امکان داشته باشد نمازش را می‌خواند، و به همین‌سان نمازش را برگزار می‌نماید کسی که از دست حیوان، انسان و یا هر موجود دیگری فرار می‌کند، زیرا خداوندﻷمی‌فرماید:
﴿ فَإِنۡ خِفۡتُمۡ فَرِجَالًا أَوۡ رُكۡبَانٗاۖ ﴾[البقرة: ٢٣٩].
و هم‌چنین اینکه پیامبر جعبدالله بن انیسسرا به دنبال مردی هزلی می‌فرستد، ایشان می‌گوید:
«لما خفت أن یكون بینی وبینه ما یؤخر الصلاة، فانطلقت أمشی وأنا أصلی، أومئ إیماءً نحوه، فلما دنوت منه».
«وقتی ترسیدم از اینکه نماز، او را از من دور می‌نماید، پس در همان حال حرکت نمازم را می‌خواندم و برای رکوع و سجده‌هایم از اشاره استفاده می‌نمودم، پس وقتی از او نزدیک شدم ...» [۸۱].
[۸۱] بخاری آن‌را روایت کرده است.