تعریف توحید
توحید یعنی: عبادت، فرمانبرداری، خضوع، امید، طلب یاری، پناهجویی، محبت و ترس، مخصوص ذات اقدس الهی قرار داده شود و اعتقاد به اینکه او در ذات، صفات، فرمانروایی و کردارهایش بیهمتا است، پس خداوند متعال در ذات، اسماء و صفات یکی است و هیچ نظیر و شبیهی برای او یافت نمیشود، خداوندﻷدر این خصوص میفرماید:
﴿ لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ ١١﴾[الشورى: ١١].
«هیچ چیزی همانند خدا نیست و او شنوا و بینا است».
خداوند سبحان در فرمانروایی، تصمیمات و تقدیراتش نیز همانندی ندارد:
﴿ قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ ﴾[آلعمران:٢٦].
«بگو پروردگارا! ای همه چیز از آن تو! تو هرکه را بخواهی حکومت و دارایی میبیشی و از هرکه بخواهی حکومت و دارایی بازپس میگیری».
ذات اقدس الهی در زمینه الوهیت و شایستگی احراز مقام معبود بودن هم بینظیر است و معبود واقعی دیگری یافت نمیشود و کسی جز او شایستگی عبادت را ندارد:
﴿ قُلۡ إِنِّيٓ أُمِرۡتُ أَنۡ أَعۡبُدَ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ ١١﴾[الزمر: ١١].
«بگو به من فرمان داده شده است که خدا را بپرستم و پرستش را خاص او کنم».