۲- حکم عقیقه
عقیقه سنت مؤکدی است و سرپرست نوزاد به دنیا آمده که وظیفه‌ی تأمین نفقه‌ی او را به عهده دارد، این سنت را در صورت توان ادا می‌نماید، زیرا پیامبر جفرمود:
«كل غلام رهینة بعقیقته، تُذبح عنه یوم سابعه، ویُسمَّى ویُحلق رأسه» [۲۰۲].
«(اصلاح و سلامت) نوزاد در گرو عقیقه‌اش است که در روز هفتم تولدش برای او ذبح می‌شود، بر او نام می‌نهد و سرش را می‌تراشند».
[۲۰۲] ابوداود و نسائی روایت کرده‌اند و افراد زیادی آن‌را صحیح قلمداد نموده‌اند.