سوم: ستم‌کردن در حق دیگران
ظلم و ستم میدان فراخنایی دارد که بسیاری از اعمال و صفات زشت تاثیر گذار بر فرد و جامعه را در خود جای می‌دهد، حال آنکه خداوند مهربان به ما اعلام فرموده که ستم و ستمگران را دوست نمی‌دارد، چنانچه در یکی از احادیث قدسی آمده است:
«یا عبادی إنی حرمت الظلم على نفسی، وجعلته بینكم محرماً، فلا تظالموا» [۲۹۰].
«ای بندگانم! بی‌گمان من ستم را بر خود و شما حرام کرده‌ام پس نسبت به یکدیگر ستم روا مدارید».
و پیامبر جفرمود: «انْصُرْ أَخَاكَ ظَالِمًا أَوْ مَظْلُومًا». قَالُوا: یَا رَسُولَ اللَّهِ! هَذَا نَنْصُرُهُ مَظْلُومًا، فَكَیْفَ نَنْصُرُهُ ظَالِمًا؟ قَالَ: «تَأْخُذُ فَوْقَ یَدَیْهِ» [۲۹۱].
«به برادرت چه ظالم باشد و چه مظلوم، کمک کن». اصحاب گفتند: ای رسول خدا! کمک به مظلوم، روشن است ولی چگونه به ظالم کمک کنیم؟ رسول الله جفرمود: «دست او را بگیرید». (و از ظلم کردن، باز دارید)».
[۲۹۰] شرح نووی بر صحیح مسلم (۱۶/۱۳۳). [۲۹۱] بخارى:۲۴۴۴