سیزدهم: دروغ و گواهی‌دادن دروغ
پیامبر جفرمود: « وَإِنَّ الْكَذِبَ یَهْدِی إِلَى الْفُجُورِ، وَإِنَّ الْفُجُورَ یَهْدِی إِلَى النَّارِ، وَإِنَّ الرَّجُلَ لَیَكْذِبُ حَتَّى یُكْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ كَذَّابًا».
«همانا دروغگویی, انسان را بسوی فسق و فجور سوق می‌دهد. و فسق و فجور, انسان را به جهنم می‌کشاند. و شخص، به اندا‌زه‌ای دروغ می‌گوید که نزد خداوند، در زمره‌ی دروغگویان نوشته می‌شود».
و یکی دیگر از انواع دروغ‌های منفور، گواهی دروغ می‌باشد، پیامبر جدر این زمینه به شدت هشدار می‌داد و اصحاب را از آن منع می‌نمود و با صدای بلند خطاب به اصحاب خود فرمود:
«أَلا أُنَبِّئُكُمْ بِأَكْبَرِ الْكَبَائِرِ»؟ ثَلاثًا. قَالُوا: بَلَى یَا رَسُولَ اللَّهِ، قَالَ: «الإِشْرَاكُ بِاللَّهِ، وَعُقُوقُ الْوَالِدَیْنِ» وَجَلَسَ وَكَانَ مُتَّكِئًا فَقَالَ: «أَلا وَقَوْلُ الزُّورِ» قَالَ: فَمَا زَالَ یُكَرِّرُهَا حَتَّى قُلْنَا: لَیْتَهُ سَكَتَ.
««آیا شما را از بزرگترین گناهان کبیره با خبر نسازم»؟ صحابهش عرض کردند: بلی ای رسول خدا. رسول اکرم جفرمود: «شرک ورزیدن به خداوند و نافرمانی پدر ومادر». آنگاه بعد از اینکه تکیه داده بود، نشست و فرمود: «آگاه باشید که شهادت ناحق نیز از گناهان کبیره است». و آن‌قدر این جمله را تکرار کرد که ما (با خود) گفتیم: ای کاش! ساکت می شد».
گفتنی است که پیامبر جاز این‌رو آن جمله را تکرار کرده که مبادا امتش مرتکب آن شوند.