امانت‌داری
خداوند می‌فرماید: ﴿ ۞إِنَّ ٱللَّهَ يَأۡمُرُكُمۡ أَن تُؤَدُّواْ ٱلۡأَمَٰنَٰتِ إِلَىٰٓ أَهۡلِهَا وَإِذَا حَكَمۡتُم بَيۡنَ ٱلنَّاسِ أَن تَحۡكُمُواْ بِٱلۡعَدۡلِۚ ﴾[النساء: ۵۸].
«بیگمان خداوند به شما (مؤمنان) دستور می‌دهد که امانت‌ها را (اعم از آنچه خدا شما را در آن امین شمرده، و چه چیزهائی که مردم آن‌ها را به دست شما سپرده و شما را در آن‌ها امین دانسته‌اند) به صاحبان امانت برسانید، و هنگامی که در میان مردم به داوری نشستید اینکه دادگرانه داوری کنید».
و پیامبر جفرمود: «آیة المنافق ثلاث: إذا حدث کذب، وإذا وعد اخلف، وإذا اؤتمن خان» [۲۷۹].
«نشانه‌ی انسان منافق سه چیز است: وقتی سخن می‌گوید، دروغ می‌گوید، و اگر وعده بدهد، خلاف آن عمل می‌نماید و هرگاه امانتی به وی سپرده شد در آن خیانت می‌کند».
[۲۷۹] متفق علیه.