تفسیر سوره‌ی کوثر
﴿ إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ ١ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ٢ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ ٣ ﴾[سورة الکوثر].
خداوند متعال خطاب به پیامبرش محمد جمی‌فرماید:
﴿ إِنَّآ أَعۡطَيۡنَٰكَ ٱلۡكَوۡثَرَ ١ ﴾.
«ما خیر و برکت فراوان و دایمی دنیا و آخرت را به تو عطا کرده‌ایم». از جمله آن حوض آبی که طول و عرض آن راه یک ماه است، آبش از شیر سفیدتر و عسل شیرین‌تر است و به تعداد ستارگان ظرف‌های درخشنده دارد، هرکس از آن بنوشد، دیگر هرگز تشنه نمی‌شود.
بعد از اینکه از منت خود بر او بحث راند، به او دستور می‌دهد که به شکر خدایش بپردازد:
﴿ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنۡحَرۡ ٢ ﴾.
«حال که چنین است تنها برای پروردگار خود نماز بخوان و قربانی بکن».
خداوند تنها از این دو عبادت بحث نموده، زیرا این دو عبادت بر هر عبادت دیگری برتری دارند و بزرگترین وسیله‌ی نزدیک‌شدن به خدا محسوب می گردند، چون نماز در قلب و اعضا خضوع و خشوع را به وجود می‌آورد، و نحر نیز وسیله‌ی تقرب جستن به خداوندگار است، زیرا نحر یعنی قربانی کردن بهترین اموال و انفاق مال و ثروتی که انسان شیفته‌ی آن است و بدان علاقه دارد.
﴿ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ ٱلۡأَبۡتَرُ ٣﴾: در حقیقت بدخواهانت و دشمنانت از هر خیر و برکتی بریده‌اند و مقطوع النسل‌اند و نامشان از صفحه تاریخ محو شده است.