۳- فضیلت قربانی
برای فضیلت قربانی دو روایت ذیل گواهی می‌دهند:
(۱) «ما عمِلَ ابنُ آدَمَ یومَ النحرِ عَمَلاً أَحَبَّ إلى الله من إراقةِ دمٍ، وإنَّهَا لتأتی یومَ القیامَة بقرُونها وأظلافِهَا وأشعَارِهَا، وإن الدَّم لیقَعُ من اللهﻷبمكانٍ قبلَ أن یقَعَ على الأرضِ، فطیبوا بها نفسا» [۱۹۰].
«بنی‌آدم در روز عید قربان عملی بزرگ‌تر از ذبح حیوان را انجام نمی‌دهد، زیرا حیوان قربانی شده در روز قیامت با شاخ، سم و موهایش حاضر می‌شود، و خون حیوان قربانی شده قبل از اینکه بر زمین ریخته شود، نزد خدا در مکانی مخصوص قرار می‌گیرد، پس درون خود را بدان پاک گردانید».
خدمت پیامبر جعرض کردند: چرا باید قربانی نماییم؟ فرمود:
«سنة أبیكم إبراهیم».
«زیرا قربانی احیای سنت پیامبر بزرگ خدا، ابراهیم÷است».
پرسیدند: چه سودی برای ما دارد؟ فرمود: «بكل شعرة حسنة».
«در برابر هر کدام از موهای بدن حیوان یک حسنه برای شما نوشته می‌شود».
گفتند: پشم چی؟ فرمود: «بكل شعرةٍ من الصوف حسنة» [۱۹۱].
«در مقابل هر کدام از موهای پشمی نیز یک حسنه ثبت می‌شود».
[۱۹۰] ابن ماجه و ترمذی روایت کرده‌اند. ترمذی آن‌را حسن و غریب قلمداد نموده است. [۱۹۱] ابن ماجه و ترمذی روایت کرده‌اند و سندش حسن است.