دعای عیادت از بیمار
• هرگاه مسلمان به عیادت بیمار رفت، با دست راستش بدون بیمار را مسح کرده و می‌گوید: «اللهم رب الناس، اذهب البأس، اشف انت الشافی، لا شفاء الا شفاؤک، شفاء لا یغادر سقما» [۲۴۷].
«الهی! ای پروردگار مردم، بیماری را برطرف کن، شفا را فراهم ساز که تو شفا دهنده‌ای، جز شفای تو شفایی وجود ندارد، از تو می‌خواهم چنان شفایی را فراهم سازی که بیماری را از بین ببرد».
« لاَ بَأْسَ طَهُوْرٌ إِنْ شَاءَ اللهُ» [۲۴۸].
«هیچ باکى نیست، این بیمارى به خواست خداوند، پاک کننده‌ى «گناهان» است».
و می‌گوید: «أَسْأَلُ اللهَ الْعَظِیْمَ رَبَّ الْعَرْشِ الْعَظِیْمِ أَنْ یَشْفِیَكَ».
«از خداوند عظیم، پروردگار عرش بزرگ، مى‌خواهم که تو را شفا دهد».
و اگر بخواهد در حق وی دعای شفا بخواند، چنین می‌گوید: «بسم الله ارقیك من کل شیء یؤذیك، من شر کل نفس، وعین حاسد، بسم الله ارقیك، والله یشفیك» [۲۴۹].
«به نام خدا برایت دعا می‌خوانم که تو را از هر اذیت‌کننده و شر هر نفسی و چشم هر حسودی محفوظ بدارد، به نام خدا برایت دعا می‌خوانم و خداوند شما را شفا می‌دهد».
[۲۴۷] متفق علیه [۲۴۸] بخاری روایت کرده است. [۲۴۹] فقئِغ قصشغف نقیث شسف.