سورۀ ابراهیم
این سوره مکی و ۵۲ آیه است
اسباب نزول آیۀ ۲۸: ﴿أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ كُفۡرٗا وَأَحَلُّواْ قَوۡمَهُمۡ دَارَ ٱلۡبَوَارِ٢٨﴾[إبراهيم: ۲۸] [۸۱۱].
۶۲۴- ابن جریراز عطاء بن یسار روایت کرده است: کلام عزیز ﴿أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ بَدَّلُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ كُفۡرٗا…﴾ در بارۀ کشته‌شدگان قریش در جنگ بدر نازل شده [۸۱۲].
***
[۸۱۱] ترجمه: «آیا به کسانى که [شکر] نعمت خداوند را به ناسپاسى بدل کردند و قومشان را به سراى نابودى در آوردند، ننگریستهاى؟». [۸۱۲] طبری ۲۰۸۱۳.