سورۀ شرح

این سوره مکی و ۸ آیه است

اسباب نزول: ﴿أَلَمۡ نَشۡرَحۡ لَكَ صَدۡرَكَ١﴾.

وقتی که مشرکان به دلیل فقر و تهیدستی مسلمانان را مورد سرزنش قرار دادند. این سوره نازل گردید.

۱۱۹۴- ک: ابن جریر از حسن س روایت کرده است: هنگامی که خدای بزرگ آیۀ ﴿إِنَّ مَعَ ٱلۡعُسۡرِ يُسۡرٗا٦﴾ را نازل کرد. رسول خدا گفت: شاد باشید که آرامش و راحت نصیب شما شد و هرگز یک سختی و بیچارگی نمی‌تواند دو راحتی و آسایش را مغلوب کند [۱۴۹۶].

***

[۱۴۹۶] عبدالرزاق در «تفسیر قرآن» ۳۶۴۷، حاکم ۲ / ۵۲۸، طبری ۳۷۵۳۳ و ۳۷۵۳۶ و واحدی در «الوسیط» ۴ / ۵۱۷ و ۵۱۸ همه از حسن به قسم مرسل روایت کرده اند. طبری ۳۷۵۳۷ از قتاده به قسم مرسل روایت کرده است. عبدالرزا در «تفسیر قرآن» ۳۶۴۸، طبری ۳۷۵۳۸ و ۳۷۵۳۹ و بیهقی در «شعب الایمان» ۱۰۰۱۱ از ابن مسعود به قسم موقوف روایت کرده اند. «الکشاف» ۱۳۱۶ و «تفسیر بغوی» ۲۳۶۵ به تخریج محقق.