وجوب اطاعت از پیامبر صپس از وفات ایشان
همان گونه که اصحاب رسول خدا صطبق امر خدا در قرآن ملزم به پیروی از پیامبر و اطاعت از ایشان در حال حیات بودند، بر آنان و سایر نسلهای مسلمان نیز واجب است که پس از وفات ایشان هم سنت پیامبر صرا پیروی کنند. زیرا نصوصی که اطاعت از پیامبر صرا واجب کردهاند عام است و آن را به زمان حیات ایشان و یا فقط به اصحاب او مقید نکرده است و علت وجوب پیروی از پیامبر صمیان اصحاب و نسلهای پس از اصحاب مشترک است و ان علت مشترک این است که همهی آنها ملزم به پیروی از دستوری هستند که خداوند به پیروی و اطاعت او امر نموده است. این علت مشترک میان دورهی حیات و پس از حیات ایشان نیز وجود دارد زیرا این قول، حکم و فعل از جانب قانونگذاری معصوم صادر شده که خداوند امر به پیروی از او نموده است و این امر ربطی به حال حیات یا وفات او ندارد، پیامبر صوجوب پیروی از سنتش را برای افراد غایب نیز تبیین نموده و این هنگامی بود که معاذ بن جبل را به یمن فرستاد و به او فرمود: «اگر قضاوتی به نزد تو آوردند چگونه حکم میکنی؟ معاذ گفت: طبق کتاب خدا قضاوت میکنم. پیامبر صفرمود: اگر در کتاب خدا موجود نبود، چه میکنی؟ معاذ گفت: در این صورت مطابق سنت رسول خدا. پیامبر ص فرمود: و اگر در سنت رسول خدا هم نبود؟ معاذ گفت: اجتهاد میکنم و از قضاوت خود داری نمیکنم، پس پیامبر بر سینهی او زد و فرمود: ستایش خداوندی را که فرستادهی رسول خود را توفیق داد که رسولش را خشنود سازد». امام احمد، ابو داود، ترمذی، دارمی و بیهقی در «المدخل» و ابن سعد در «الطبقات» و ابن عبدالبر در «جامع بیان العلم و فضله» این حدیث را رویت کردهاند. به همین صورت پیامبر صبه وجوب عمل به سنت خود پس از وفاتش نیز در احادیث بسیار زیادی که به تواتر معنوی رسیده مردم را امر نموده است. از جملهی این روایتها آن است که حاکم و ابن عبدالبر از کثیر ابن عمر و ابن عوف از پدرش و او از جدش نقل نموده که پیامبر خدا فرمود: «میان شما دو چیز را از خود گذاشتم که اگر به آن دو تمسک جوئید هرگز گمراه نخواهید شد، آن دو، کتاب خدا و سنت خودم است» [۳۰]. بیهقی نیز از ابی هریره ساین حدیث را نقل کرده است. بخاری و حاکم هم از ابوهریره و او هم از رسول خدا صنقل نموده که فرمود: «تمامی امت من وارد بهشت میشوند مگر کسی که سرپیچی کند. گفتند: ای رسول خدا چه کسی سرپیچی میکند؟ فرمود: کسی که از من اطاعت کند داخل بهشت شده و کسی که مرا نافرمانی کند از من سرپیچی نموده است».
به همین دلیل اصحاب پیامبر صرضوان خدا بر آنان باد ـ به تبلیغ سنت بسیار توجه داشتند زیرا امانت رسول خدا صنزد آنان بود که باید به نسلهای پس از خود ابلاغ میکردند.
رسول خدا نیز به تبلیغ علم از جانب ایشان به آیندگان تشویق نمودند و فرمودند: خداوند کسی را که گفتار مرا میشنود و آن را همانگونه نقل میکند، مورد رحمت خود قرار دهد. و چه بسا پیام گیر از شوندهی آن هوشیارتر باشد» [۳۱].
[۳۰] نقل از کتاب «جامع بیان العلم» ج ۲، ص ۲۴. [۳۱] جامع بیان العلم، ج ۲ ص ۱۸۲ و به روایت ترمزی و ابو داود و امام احمد و ابن ماجد. و حافظ ابو نعیم میگوید: حدیثی جید است و جزو احادیث صحیح شامیهاست.