زندگی و ارزش علمی او
او ابو عبدالله مالک بن انس اصبحی امام و نامدارترین محدث دارالهجره است وی در مدینه سال ٩۳ هجری قمری متولد شد و ابن دبیع شیبانی در مقدمه کتاب تیسیر الوصول ولادت او را در سال ٩۵ هجری ذکر کرده و در همانجا پرورش یافت و در سال ۱٧٩ در سن ۸۶ سالگی دارفانی را وداع گفته است علم را از ربیعه الرأی آموخته است و از بزرگان فقهای تابعین علم را فرا گرفته است و از زهری مطالب بسیاری شنیده است تا جایی که از وی بعنوان نامدارترین شاگردان زهری تعبیر می‌شود چنانکه از نافع مولای – برده آزار شده- ابن عمر هم حدیث شنیده است و در روایت شهرت او به حدی رسیده است که روایتش نزد بعضی از حدیث شناسان به سلسلۀ ذهبیه زنجیره طلایی – معروف شده است و آن سلسله اینست (مالک از نافع از ابن عمر) و پیوسته در طلب علم و تحصیل آن کوشیده تا جایی که امامت در حجاز از آن او گشته است و عنوان‌های عالم المدینه و امام دارالهجره بر وی اطلاق گردیده و آوازه او در آفاق ممالک اسلامی گسترش یافته است اهل علم از هر سوی در گوشه‌های زمین به سوی وی سیل آسا سرازیر شدند و او هم برای تدریس و نشر حدیث مجلسی را در مسجد پیامبر صمنعقد کرده بود که با وقار و ادب و شرم و حیا و بزرگواری در حالیکه با بوی خوش و پوشیدن نیکوترین لباس خود را آراسته بود در آن مجلس می‌نشست و با صدای آرام نهال دانش را دردل شاگردان خود آبیاری می‌کرد و با توجه به شکوه و جلالی که برای روح اقدس رسول گرامی خدا صقائل به احترام وی صدایش را بلند نمی‌کرد.