پاسخ شبههی سوم:
علت اینکه پیامبر صسخن ذی الیدین را بلافاصله نپذیرفت این بود که پیامبر صگمان میکرد ذوالیدین اشتباه میمی کند زیرا با وجود جمع کثیری [از اصحاب] تنها ذوی الیدین سهو پیامبر را متذکر شد چون اگر در نقل خبر واحد نشانهای از شک و گمان وجود داشت جایز است در عمل به آن توقف نمود چون هنگامی که بقیهی اصحاب با ذوالیدین موافقت کردند و توهم از سخن او رفع شد رسول اکرم صبه مقتضای کلام او عمل کرد. پس عمل پیامبر صبه سخن ابوبکر و عمر و دیگران به هنکام تأیید سخن ذوالیدین به این معنی نیست که کلام او به حد تواتر رسید، آنگاه پیامبر صبه آن عمل کرد بلکه نشانهی تسلیم نیکوی پیامبر صبه چیزی بود که از سخنان آنها حاصل شده بود. و این مسأله است که به محل نزاع تبدیل شده است [۲۱۱].
[۲۱۱] یعنی برخی علما معتقدند که تأیید کلام ذوالیدین توسط حضرت ابوبکر و عمر و دیگران آن را به حد تواتر رسانده است اما برخی میگویند در همان حد خبر آحاد باقی میماند اگر چه آنها را تأیید کرده باشد. (مترجم).