فصل هفتم: حدیث و برخی نویسندگان جدید
در فصل گذشته شبهههایی که برخی از گروههای اسلامی نسبت به حدیث وارد کرده بودند و همچنین سبههای که یکی از مستشرقان معاصر بر حدیث وارد نموده و حجیت آن را انکار کرده بود مورد بحث و بررسی قرار دادیم و اکنون به بیان شیوهی دیگری از هجوم بر سنت که در رنگ و قالب جداگانهای بوده میپردازیم که توسط گروهی از مسلمانان دست پرورده و تربیت شدهی مستشرقان مطرح شده است و این هجومی است که به وضوح و روشنی آشکار نیست آنگونه که آراء مستشرقان آشکار بود، بلکه با پوشش علم و بحث پوشانده شده، به وضوح دیده نمیشود و در نهایت فریب کاری و حقهبازی انجام میگیرد، به طوری که این خصوصیات سبب شده، اکثر علما و مسلمانان تحریک نشوند و به صاحب آن اعتراضی ننمایند، پس میبینیم این نوع هجوم دارای زشتترین شکل و صورت و بدترین نتیجه و نیرومندترین سلاح برای مبارزه با حدیث و سنّت پیامبر صاست. خداوند یاریگر ما و او بهترین سرپرست است و ما را در مقابل این دشمنان کفایت میکند.
از بارزترین نویسندگان معاصر که این راه را در پیش گرفته است، «احمد امین» فارغ التحصیل رشتهی حقوق (قضاوت) و رئیس سابق دانشکدهی ادبیات، مؤلف کتابهای «فجرالاسلام» و «ضُحاه» و «ظهرِهِ» میباشد، و در کتابش «فجرالاسلام» در مورد حدیث سخن گفته و حق و باطل را باهم درآمیخته است، و من در اینجا خلاصهای از تحریفهای او در حقایق اسلامی و انحراف از جادهی صواب و روا داشتن ستم به منزلت گروهی از صحابه و تابعین را ذکر میکنم.