۳- آیه الله العظمی جواد تبریزی
در تعلیقات و فتاوای تبریزی که با مراه‌النجاه خوئی چاپ شده، آمده است: فردی پرسید: «عده‌ای معتقدند پیامبر جو اهل بیت÷قبل از آفرینش کائنات با روح و جسم مادی خود وجود داشته‌اند و آن‌ها قبل از خلق آدم آفریده شده‌اند. بلکه حتی خداوند صورتهایشان را پیرامون عرش قرار داده است نظر شما درباره آن‌ها چیست؟
تبریزی جواب داده است: آنان به صورت اشباحی از نور قبل از آفرینش آدم وجود داشته‌اند، اما همانطور که پیداست آفرینش مادی آن‌ها متأخر از آفرینش آدم است، تنها خدا می‌داند!!) دوباره از او سؤال شده است: آیا اعتقاد به این که صدیقه طاهره حضرت فاطمه (س) خودش در آن واحد در مجالس متعدد زنان با جسم مادی‌اش حاضر می‌شود، جایز است؟ تبریزی جواب داده است: حضور یافتن به صورت نور در مکانهای متعدد در یک زمان اشکال ندارد. چون صورت نوری او خارج از زمان و مکان است. چون جسمی عنصری نیست که احتیاج به زمان و مکان داشته باشد، خدا می‌داند!!! [۱۳۳]
باز هم از او سؤال شده است: آیا هیچ خصوصیتی در آفرینش زهرا (س) وجود دارد، با توجه به مصیبت‌هایی که بعد از پدرش جبر ایشان نازل آمد و ظلمی که از طرف قومش بر او روا داشته شد، شکستن پهلویش و سقط جنینی که در شکم داشتند، نظر شما در این مورد چیست؟
تبریزی چنین جواب داده است: بله خلقت ایشان مثل خلقت سایر ائمه÷به لطفی از طرف خدای سبحان است. از آن‌جا که آفرینش آنان را از آفرینش بقیه مردم متمایز کرده است. فاطمه (س) در شکم مادرش سخن می‌گفت و بعد از وفات پیامبرجنیز فرشته‌ها بر او نازل می‌شدند!!! [۱۳۴]
دوباره از او سؤال شده است: با توجه به آیه مباهله، و با توجه به آنچه روایات و زیارات [مثل زیارت جامعه کبیره] آن را تأیید می‌کنند آیا اعتقاد به اینکه امامان دوازده‌گانه†و زهرا (س) برترین مخلوقات به جز پیامبر اکرم جهستند امکان دارد؟
تبریزی جواب داده است: بلی اعتقاد درباره این امر مذکور با توجه به آیه مشخص است. همچنین روایاتی که به آن‌ها اشاره شد و زیارات نیز همین مقصود را دارند. [۱۳۵]
این گفتار، تصریح تبریزی به این است که امامان و حضرت زهرا به غیر از حضرت محمد جبر بقیه انبیا برتری دارند. همچنین در کتابش (الانوار الإلهیه في المسائل الاعتقادیه) به این عقیده تصریح کرده است. زمانی که از او درباره برتری ائمه بر انبیا از او سؤال شده، او جواب می‌دهد: (امامان ما†به غیر از پیامبر جبر بقیه انبیا برتری دارند [۱۳۶].) پوشیده نیست که در این افراط و زیاده‌روی درباره ائمه اهل بیت چه اندازه اسائه ادب نسبت به پیامبران خدا وجود دارد. پیامبرانی که خداوند آن‌ها را برای به دوش گرفتن رسالت خود برگزیده و آنان را بر تمام عالمیان برتری داده است.
بی‌تردید این عقاید نمونه زنده‌ای از غلوی است که به نام محبت اهل بیت و طرفداری از آنان وارد مذهب تشیع شده است.
[۱۳۳] صراط النجاة، ج ۳، ص ۴۳۹ – سؤال شماره (۱۲۶۳). [۱۳۴] صراة النجاة، ج ۳، ص ۴۳۹-۴۴۰، سؤال شماره (۱۲۶۴). [۱۳۵] صراة النجاة، جزء دوم، ص ۵۶۸. [۱۳۶] الأنوار الإلهیة في المسائل العقائدیة، ص ۱۷۹.