د) حدیث پرنده
از جمله مهمترین دلایل شیعه امامیه درباره امامت حدیثی است که حاکم در (المستدرك) به نقل از انس بن مالکسروایت می‌کند و می‌گوید: من خادم پیامبر جبودم. برای ایشان گوشتی بریان آورده شد. پیامبر جفرمود: پروردگارا دوست‌داشتنی‌ترین فرد در نظرت را برایم بفرست تا با من از [گوشت] این پرنده بخورد. من گفتم: خدایا آن فرد یکی از انصار باشد. در این هنگام علیسآمد. گفتم پیامبر جکاری دارد. [بدون اجازه] وارد شد. پیامبر جفرمود: در را باز کن. پس علی وارد شد. پیامبر جفرمود: چه چیزی باعث شد پشت در بمانی و وارد نشوی؟ گفت: این سومین باری است که انس مرا به واردشدن فرا می‌خواند و می‌گوید که شما کاری دارید. پیامبر جفرمود: چه چیزی باعث شد که چنین کنی؟ انس گفت: ای رسول خدا دعایتان را شنیدم. پس دوست داشتم که آن فرد، یکی افراد قومم باشد. پیامبر جفرمود: آری که آدمی قومش را دوست دارد.» [۴۶۱]
این حدیث با اسناد ضعیف روایت شده است. علاوه بر ضعف اسانید این حدیث، جالب اینکه روایات دارای سند فراوانی به انس بن مالکسنسبت داده می‌شود که با این وجود، حتی سند یکی از آن‌ها نیز صحیح نیست که این امر موجب تعجب و شگفتی می‌شود.
چرا دوستان و همراهان انس که سالیان دراز با او زیسته‌اند این حدیث را روایت نکرده‌اند. و ما هیچ کدام از آن‌ها را نمی‌بینم که این حدیث را روایت کرده باشند و آنان برای روایت احادیث از انس همه مردم قابل اعتمادتر و دقیق‌تر بودند. از جمله آن‌ها حسن بصری، ثابت بنانی، حمید طویل، حبیب بن أبی‌ثابت، بکر بن عبدالله مزنی، اسعد بن سهل بن حنیف، اسحاق بن عبدالله بن أبی‌طلحه، أبان بن صالح و ابراهیم بن میسره و افراد فراوان دیگری هستند که به روایت احادیث از انس می‌پرداختند که در هیچ کدام از اسنادهای آن این افراد وجود ندارند و این افراد مورد اعتماد حتی این حدیث را نشنیده‌اند!
این امر عجیب بسیاری از حافظان حدیث را بر آن داشته است که حکم به ضعف یا دروغین‌بودن این حدیث بدهند. از جمله آن‌ها:
[۴۶۱] المستدرك، ج ۳، ص ۱۳۰-۱۳۱.