آنگاه که حقیقت را یافتم

۱- امام علی و دین

از جمله اموری که این ناصبی پلید جستجوکننده‌ی لغزش‌ها بر آن درنگ می‌نماید حدیثی است که حرّ عاملی در وسائل الشیعه ۱۸/۲۱۷ از ابوسعید خدری روایت کرده است او گفته است شنیدم از رسول خدا جمی‌فرمود: از کفر و دین (وام) به خداوند پناه می‌برم، گفته شد ای رسول خدا آیا دَین را با کفر هم‌ردیف می‌شمارید فرمود: آری.

و روایت شیعی ذکر می‌کند که حر عاملی از علی بن طاووس با اسناد از ابوجعفر روایت نموده است که فرموده است: علی از دنیا برفت و حال هشتصد هزار درهم بدهکار بود وحسن÷باغی داشت آن را پانصد هزار درم بفروخت و قرض علی را ادا کرد.

ناصبی می‌گوید: نگاه کنید که رسول خدا جبدهکاری را با کفر همسان می‌داند در حالیکه علی با بدهکاری از دنیا می‌رود، معمولاً شیعه نیز [مانند ناصبی] با ابوبکر و عمر و سایر صحابه چنین برخورد می‌کنند و از آنان انتظار نمی‌رود که نصوص را دریابند و از ثبوت آن اطمینان یابند و در مورد صحابه حسن ظن داشته و آنان را انسانی بدانند که گاهی دچار اشتباه هم می‌گردند.

و اما شیعی اثناعشری در مقابل این ناصبی پلید بی‌پاسخ می‌ماند آن‌ها را چاره‌ای نیست مگر اینکه آن روایات را تکذیب نموده و یا ناصبی را مورد دشنام و نفرین قرار دهد زیرا توانای نقد استدلال او را ندارند، و [در واقع] هردو روش واحدی را [با دو نتیجه متفاوت] اتخاذ نموده‌اند یکی علی÷را مورد نکوهش قرار می‌دهد و نصوصی را در غیر مواضع آن به کار می‌برد و دیگری هم ابوبکر و عمر و سایر صحابه را مورد سرزنش و انتقاد قرار داده ونصوص را در مواضع نامناسب آن به کار می‌برد. و چنانچه شیعه به وی بگویند امام علی دارای فضایل فراوانی است و شما چگونه درباره‌ی وی چنین می‌گوئید و معانی نامناسبی بر نصوص تحمیل می‌کنید: ناصبی به وی می‌گوید: ایرادی ندارد زیرا شما فضایل ابوبکر، عمر و سایر صحابه را به آسانی نادیده گرفتید، وکار من [در نادیده‌گرفتن فضایل علی نیز بدون اشکال است، و علی از نظر من [البته با برداشتی که از روایات برای خود دریافت نموده‌ام] جزو کسانی است که بعد از وفات پیامبر در دین اسلام ایجاد بدعت نموده و آیا معیار شما برای ارزشیابی مخالفین با معیار و میزان ارزشیابی خودتان تفاوت دارد؟