چگونگی تأسیس بانک:[١٤٩]
اساساً بانک نیز یک نوع شرکت سهامی است و چگونگی تأسیس آن مانند کیفیت تأسیس شرکت سهامی می‌باشد. بانک مردم را به جمع‌آوری سرمایه‌های خود در بانک دعوت می‌دهد (که در اصطلاح فقه قرض گفته می‌شوند) سرمایه‌های جمع شده در بانک را در فارسی (سپرده)، در عربی (ودائع) و در انگلیسی "Depostis" می‌گویند.
[١٤٩]- در ایران، قبل از پیروزی انقلاب بسیاری از بانک‌ها غیردولتی و به صورت شرکت سهامی عام اداره می‌شدند اما در تاریخ ١٧/٣/١٣٥٨ طبق قانون ملی شدن بانک‌ها که به تصویب شورای انقلاب رسید، همه بانک‌ها (جمعاً ٢٨ بانک) ملی شدند و در اختیار دولت قرار گرفتند و قانون عملیات بانکی بدون ربا در تاریخ ١/٦/١٣٦٢ از تصویب مجلس شورای اسلامی گذشت و از آن تاریخ تا سال ١٣٨٠ بانک‌های خصوصی اجازه فعالیت نداشتند و سپس اجازه فعالیت به آنها داده شد که تاکنون چهار بانک خصوصی به‌صورت شرکت سهامی عامل به‌ثبت رسیده‌اند. براساس ماده ٣٠ قانون پولی و بانکی کشور ایران مصوب ١٨/١٢/١٣٥٨ شورای انقلاب، شرایط تأسیس بانک در ایران به قرار زیر است: الف: تأسیس بانک و اشتغال به عملیات بانکی و استفاده از نام بانک در عنوان مؤسسات اعتباری فقط طبق مقررات این قانون ممکن است. ب: تشخیص عملیات بانکی با شورای پول و اعتبار است. [شواری پول و اعتبار یکی از ارکان تشکیل‌دهنده بانک مرکزی است که به‌موجب ماده ١٨ قانون پولی و بانکی تشکیل می‌شود و اعضای آن عبارتند از: رئیس کل بانک مرکزی (ریاست شورا)، دادستان کل کشور با معاون او، معاونین وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی، جهاد کشاورزی، بازرگانی، صنایع و معادن، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، رئیس اتاق بازرگانی و صنایع و معادن، دو نفر مطلع در امور مالی و پولی و یک نفر از خبرگان بانکی]. ج: تأسیس بانک در ایران موکول به تصویب اساسنامه آن به وسیله شورای پول و اعتبار و صدور اجازه از طرف بانک مرکزی جمهوی اسلامی ایران است. د: مراجع ثبت شرکت‌ها نمی‌توانند تقاضای تأسیس بانکی را در ایران به‌ثبت برسانند مگر آنکه اجازه‌نامه بانک مرکزی ایران و رونوشت گواهی شده اساسنامه مربوط که به‌تصویب شورای پول و اعتبار رسیده است ضمیمه تقاضای ثبت باشند.