معصیت، ذلت و خواری به بار می‌آورد
دیگر پیامد گناهان این است که معصیت ذلت و خواری را بر عاصی به دنبال خواهد آورد زیرا که عزت و عظمت در اطاعت و بندگی خداوند متعال است که می‌فرماید:
﴿مَن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعِزَّةَ فَلِلَّهِ ٱلۡعِزَّةُ جَمِيعًاۚ﴾[فاطر: ۱۰].
«هر که طالب عزت است تمام عزت خاص خداست».
از جمله دعاهای بعضی از پیشینیان این است: «اللهم اعزني بطاعتك ولا تذلني بمعصيتك». «خدایا به وسیله‌ی طاعتت مرا عزیزدار و به وسیله‌ی معصیت و گناهانت مرا خوار نکن».
عبدالله بن مبارک می‌گوید:
رأيت الذنوب تميت القلوب
وقد يورث الذل إدمانها
وترك الذنوب حياة القلوب
وخيره لنفسك عصيانها
وهل أفسد الدين إلا الـملوك
وأحبار سوء ورهبانها
دیدم که گناهان قلب را می‌میرانند، و ارتکاب گناه خواری و زبونی را به دنبال دارد.
ترک گناهان حیات و زندگی دل‌ها است شیوه بهتر برای نفس پشت کردن به معصیت‌هاست.
آیا جز شاهان و ندیمان سوء و راهبان ناآگاه، کسی دین را به تباهی کشانده است؟