دفن حضرت جدر روز سه شنبه بود
آن روز در مدینه روز اندوهناکی بود. بلال ساذان صبح را بانگ بر آورد ، وقتی که در اذان اسم حضرت ج(أشهد أن محمدا رسول الله) را یاد کرد، دلتنگ شد و به گریه و زاری افتاد، و اندوه مسلمانان را افزون کرد. چون عادت کرده بودند، به این که هر وقت اذان بشنوند، حضرت جمیان آنان باشد. و اکنون دیگر رسول خدا جرحلت فرموده است.
ام سلمه – ام المؤمنینل– میگوید: «وای بر این مصیبت، بعد از این مصیبت (فوت حضرت ج) هر مصیبتی به ما برسد، سهل و آسان است. اگر این مصیبت بزرگ را به یاد آوریم». پیامبر جدر مورد خود فرموده است:« ای مردم! هرکس از مردم و یا از مسلمانان دچار مصیبتی شود، به مصیبت از دست دادن رسولش بیندیشد، و خود و دیگران را به آن دلداری دهد، زیرا هیچ یک از امت من بعد از من دچار مصیتی نمیشود که برای او سختتر باشد، از مصیبت من». «سختترین مصیبت برای مسلمان مصیبت فوت حضرت جاست، م».