تقریظ
بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الذی علم الإنسان مالم یعلم
از زمان طلوع خورشید تابناک اسلام تاکنون کتابهای زیادی راجع به زندگانی پیغمبر جو مسلمانان نوشته شده و باز خواهند نواشت، اما زحماتی که دوست جوان و فاضل ادیب، آقای سید محمد بهاء الدین حسینی تقبل نموده و به ترجمۀ کتاب (قصص النبیین) تألیف دانشمند هندی سید ابوالحسن علی الحسنی الندوی همت گماشته از مزیتهای فراوانی برخوردار است، اول این که: ترجمه به زبانی ساده و فارسی بسیار سلیس و روان صورت گرفته و هرانسانی که سواد خواندن و نوشتن داشته باشد، میتواند به آسانی از آن بهره جوید، و همچنانکه در مقدمۀ کتاب اشاره شده مطالعۀ این رساله برای نسل جوان مخصوصاً دانشآموزان عزیز دورههای راهنمائی و دبیرستان و حتی دورۀ دانشگاه با وجود هجوم فرهنگهای بیگانه و مسمومکننده که روح و اندیشه اجتماع را تهدید میکند، بسیار ارزشمند است و آنان را در زمینۀ تاریخ اسلام و زندگانی حضرت رسول اکرم جو فلسفۀ جنگ و صلح مسلمانان با اربابان شرک و بتپرستی آشنا میسازد. و با خواندن مطالب این کتاب ایمان خواننده نسبت به اسلام و جریانات تاریخی آن عمیقتر میگردد. دوم این که: در کار ترجمه هم مانند اصل کتاب امانت و صداقت به طور کامل رعایت شده، و هیچگونه تعصبات و غرضورزی نسبت به شخصیتهای مورد بحث اعم از مسلمانان و کافران و منافقان به چشم نمیخورد، و هرشخصیتی همانگونه که بوده به خواننده معرفی شده است. سوم این که: مطالب بطور فشرده و موجز حق مطلب را ادا نموده و بخشهای مختلف آن در عین ایجاز و اختصار نکات دقیق و تطورات تاریخی را از هر نظر روشن میدارد. گذشته از اینها نسل جوان ما به علت دسترسی نداشتن به نوشتههای کوتاه و مختصر که معمولاً مورد پسند آنهاست، کمتر به زندگانی و قصۀ پیامبران آشنائی دارند، و طبیعتاً طبقۀ جوان مطابق ذوق و علاقه زودگذرشان که در حال رشد و تکوین است، بیشتر به خواندن مطالب کوتاه علاقمندند.
امیدوارم زحمات این دوست فاضل و جوان سرآغازی برای سایر فضلا و جوانان و دانشپژوهان ما باشد که دامن همت به کمر زنند، و در صدد ترجمه و تألیف کتابهای مفید و ارزشمندی برآیند، و بتوانند جبران تساهل و بیتفاوتهای دانشمندان و فاضلان کرد، زبان را که متأسفانه در عین توانائی علمی بعلل گوناگون کمتر آثاری از ترجمه و تألیف بجا گذاشتهاند، بنمایند. البته چنانچه به تاریخها مراجعه شود، دانشمندان و خدمتگزاران کرد، زبانی که به اسلام و جامعۀ اسلامی خدمات شایانی نمودهاند کم نیستند، اما با این وصف در دوره معاصر با وجود امکانات و پیشرفت چاپ و چاپخانهها، فاضلان و دانشمندان ما در هررشتهای از علوم کوتاهی نمودهاند، خصوصاً در منطقۀ کردستان (سنندج) کمتر به این موضوع توجه شده. امیدوارم فضلای علوم دینی و معارف اسلامی و همچنین فرهنگیان محترم ما در هررشتهای در صدد جبران این نقیصه برآیند. ﴿وَمَا ذَٰلِكَ عَلَى ٱللَّهِ بِعَزِيزٖ١٧﴾[فاطر: ۱٧].
در خاتمه باید یادآور شد که مترجم محترم این کتاب در هنگام ترجمه محدود بوده و دسترسی به منابع تاریخی و مورد لزوم نداشته است، اما با این حال بخوبی از عهدۀ ترجمه برآمده و کار و زحمات ایشان شایان تقدیر است، خصوصاً با همۀ گرفتاریهایش تا جائی که اطلاع دارم به یک سری ترجمۀ کتابهای مفید دیگری اقدام نموده است، ان شاء الله موفق و مؤید باشند.
احمد خلیقی دبیر دبیرستانهای سنندج
۳ / ۶ / ۱۳۶۳