جنگ ذات الرقاع
در سال چهارم هجری پیامبر جبه جنگ طایفۀ نجد [۵۶]رفت، و رفتند، تا به زیر سایۀ درختی رسیدند. یاران شبا پیامبر جخارج شدند، و هر شش نفر یک شتر داشتند؛ که به نوبت سوار میشدند، و پاهایشان در اثر پیادهروی زیاد ورم کرد، و ناخنهایشان افتاد. ناچار پاهای خود را با پارچۀ کهنه میبستند، به همین مناسبت این جنگ «جنگ ذات الرقاع» [۵٧]نامیده شد.
دو طرف به هم نزدیک شدند، ولی جنگی روی نداد. عدهای از یاران عدهای دیگر را میترساندند، تا این که رسول خدا جبا آنان نماز خوف خواند.
[۵۶] «نجد» سرزمینی است در وسط مملکت عربستان سعودی، مترجم. [۵٧] ذات الرقاع در لغت به جای مرتفع از سطح دریا گفته میشود. ذات الرقاع نام همان محلی است که بنی محارب و بنی ثعلبه از طوایف غطفان در آنجا گرد آمده بودند، تا با محمد جبجنگند. همین که آن گروه محمد جو همراهانش را دیدند متفرق شدند، و زنان و اموال خود را به جای گذاشتند، و مسلمانان هرچه میتوانستند از اموال آنان را گرفتند و راهی مدینه شدند. (دکتر حسین هیکل)