ظهور بتپرستی در مکه و در میان قریش
قریش بر سر دین ابراهیم خلیل ÷و دین جدشان اسماعیل ÷و متوسل به عقیدۀ توحید و خداپرستی باقی ماندند، تا این که «عمرو پسر لحی» سر برآورد و دین اسماعیل ÷را تغییر داد و بت را جایگزین نمود و در میان حیوانات تعظیم و تسییب و تحریم ابداع کرد. (یعنی: هر حیوانی را نذر خدایان کنند، باید برای همیشه آزاد باشد). در صورتی که چنین چیزی از طرف خدا جایز نبود و شریعت حنیف ابراهیم ÷آن را بیان نکرده بود.
عمرو پسر لحی از مکه به شام رفت، خانوادهاش را دید که بتها را پرستش میکنند. او نیز مبتلا شد، آن وقت قسمتی از آن بتها را به مکه حمل و در آنجا نصب کرد، و به مردم دستور داد: که آنها را عبادت کنند و احترام بگیرند. و در بزرگداشت و تعظیم سنگهای حرم (کعبه) کم کم پیش رفتند. سنگهائی که هنگام کوچ از مکه بعنوان احترام حرم و نگهداری و مواظبت از یاد آن با خود برمیداشتند، تا جائی که هر سنگی را که زیبا میدانستند و در نظرشان جالب توجه بود، پرستش میکردند.