در شعب «ابی طالب»
وقتی قریش چنین قراردادی بستند و آن را داخل کعبه آویزان نمودند، طایفه بنی هاشم و بنی مطلب دور ابوطالب را گرفتند، و در سال هفتم بعثت همراه او وارد شعب أبی طالب شدند.
از طایفۀ بنی هاشم فقط «ابولهب» جدا شد و به قریش پیوست.
بنی هاشم در مقابل این محاصرۀ سخت پایداری نمودند، و از برگ درخت «سمر» تغذیه می‌کردند. بچه‌های‌شان از گرسنگی چنان فریاد برمی‌آوردند: که از دور شنیده می‌شد.
مردم قریش از بازرگانان جلوگیری می‌کردند، تا چیزی را برای آنان که در شعب أبی طالب بودند نبرند و اجناس بازرگانان را به قیمت گران‌تر می‌خریدند، تا به «بنی هاشم» نفروشند.
این جریان سه سال طول کشید و به آنان چیزی نمی‌رسید، مگر به پنهانی و از طرف کسانی از قریش.
حضرت جقومش را شب و روز آشکار و پنهان و مرتب دعوت می‌کرد. بنی هاشم نیز صبور و بردبار وقانع بودند.