اندوه مخور خدا با ما است
هنگامی که ایشان در غار بودند، ابوبکر سآثار مشرکان را دید و گفت: یا رسول الله ج! اگر یکی از مشرکان پایش را بلند کند (و به قولی: سرش را به طرف پایین فرود آورد. م) ما را میبیند، حضرت جفرمود: در بارۀ دو نفر که سومشان خداوند است چه فکر میکنید؟ این است که قرآن میگوید:
«آنگاه یکی از آن دو تن که در غار بودند، یعنی رسول الله جبه رفیق و همسفر خود (ابوبکر صدیق) که نگران بود، گفت: اندوهگین مباش که خدا با ما است» [۳۵].
[۳۵] ﴿ثَانِيَ ٱثۡنَيۡنِ إِذۡ هُمَا فِي ٱلۡغَارِ إِذۡ يَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَا﴾[التوبة: ۴۰].