پناهگاه مؤمن (مجموعه أذکار و دعاهای قرآنی و نبوی و أسماء الله)

فهرست کتاب

سورۀ مؤمنون

سورۀ مؤمنون

۶۱- ﴿رَبِّ ٱنصُرۡنِي بِمَا كَذَّبُونِ[المؤمنون: ۲۶ و ۳۹]

«‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! کمکم کن، (من از اینان مأیوس شده‌ام، نابودشان فرما) به سبب این که مرا تکذیب کرده و دروغگویم نامیده‌اند.»

این دعا هنگامی بود که هود و نوح (علیهما السلام) دیدند راهی به سوی دل‌های خشک و راکد کفار و مشرکین در میان نیست، و جائی را برای رهائی از تمسخر و استهزاء و اذیّت و آزارشان نمی‌یابند. تنها کاری که می‌توانند بکنند این است که رو به خداأدارند، و از تکذیب ایشان بنالند و غم و اندوه خود را به پیشگاه او عرضه کنند، و از آستانۀ کبریائی خداأیاری بطلبند و درخواست چیره شدن و پیروز گردیدن بر این تکذیب و آزار کنند. [۴۲]

۶۲- ﴿رَّبِّ أَنزِلۡنِي مُنزَلٗا مُّبَارَكٗا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلۡمُنزِلِينَ٢٩[المؤمنون: ۲۹]

«‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! مرا در جایگاه پرخیر و برکتی فرود آور و تو بهترین فرودآورندگانی.»

این دعای نوحِ÷سوار بر کشتی است که از خداوندأخواهان نزولی پربرکت است.

۶۳- ﴿رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ٩٣[المؤمنون: ۹۳]

«‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! اگر چیزی (را از عذاب) که بدان وعده داده می‌شوند، (در دنیا بر سر آنان بیاوری، در حالی که من در میانشان باشم و) به من بنمائی.»

مراد این است که اگر عذاب و بلا را دامنگیرشان کردی، در حالی که من در قید حیات و در میانشان باشم.

۶۴- ﴿رَبِّ فَلَا تَجۡعَلۡنِي فِي ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ٩٤[المؤمنون: ۹۴]

«‏‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! مرا از زمرۀ کافران مگردان (و همراه ایشان معذَّب منما).» [۴۳]

۶۵- ﴿رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنۡ هَمَزَٰتِ ٱلشَّيَٰطِينِ٩٧ وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحۡضُرُونِ٩٨[المؤمنون: ۹۷-۹۸]

«‏‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! خویشتن را از وسوسه‌های اهریمنان (و تحریکات ایشان به انجام گناهان) در پناه تو می‌دارم. ‏ و خویشتن را در پناه تو می‌دارم از این که با من (در اعمال و اقوال و سایر احوال) گرد آیند (و مرا از تو غافل نمایند).»

۶۶- ﴿رَبَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا وَٱرۡحَمۡنَا وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ١٠٩[المؤمنون: ۱۰۹]

«‏‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! ایمان آورده‌ایم، پس ما را ببخش و به ما رحم فرما، و تو بهترین رحم‌کنندگان هستی.»

۶۷- ﴿رَّبِّ ٱغۡفِرۡ وَٱرۡحَمۡ وَأَنتَ خَيۡرُ ٱلرَّٰحِمِينَ١١٨[المؤمنون: ۱۱۸]

«‏‏‏‏‏‏‏‏‏پروردگارا! (گناهانم را) ببخشای و (به من) مرحمت فرمای، چرا که تو بهترین مهربانانی.»

[۴۲] سید قطب، ترجمه " فی ظلال القرآن"، ۴/۷۳۷ و ۷۴۲. [۴۳] محمّد خطیب، أوضح التفاسیر، ص ۴۲۰.