۶۰-مُعید
مُعِید یعنی؛ بازگرداننده. آیۀ فوق اشاره می‌فرماید همان‌گونه که خداوندأآفرینش را برای نخستین بار سهل و آسان آفریده است، مُعید سهل‌تر وآسان‌تر آن‌را باز می‌گرداند. مُعید روزی که آسمان مانند پیچیدن طومار نامه‌ها در هم می‌پیچد، آفرینش را بازگشت می‌دهد و انسان را با جسم و روحش زنده و برانگیخته می‌کند و وی را در دادگاه خویش برای حسابرسی حاضر می‌کند و وی نیز آنچه را که کرده حاضر و آماده می‌بیند. بازگشت همگان برای حسابرسی توسط مُعِید نمادی از عدالت‌خواهی وی می‌باشد تا جزا و پاداش همه را بدون کاستی بپردازد.
مؤمن به بازگشت بعد از مرگ برای حسابرسی و زندگی جاودان یقین دارد و بدین خاطر بلافاصله بعد از گناه و خطا به سوی خداوندأبازمی‌گردد تا روزی که مُعید وی را بعد از مرگش باز گرداند، شرمسار نگردد. خداوندأحق هیچ کس را ضایع نمی‌کند و بدین خاطر هرگاه مؤمن مظلوم واقع شود، چشم به عدالت خداوندأدوخته تا روزی که همه را به حسابرسی برمی‌گرداند حق او را بستاند، و از این جهت ایمان راسخ مسلمان سست نیست و هرگاه خیر و خوبی به وی برسد، به سبب آن شاد و آسوده خاطر و بر دین استوار و ماندگار نمی‌شود، و اگر بلا و مصیبتی به وی برسد، از ایمانش عقب‌گرد نمی‌کند، بلکه ایمان به قضا و قدر و مدد و یاری و عدالت مُعِید، وی را آرام و استوار کرده است.