۸۱-مُنتَقِم
خداوندأمیفرمایند: ﴿وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ٤﴾[آل عمران: ۴] (و یزدان قدرتمند چیره و انتقام گیرنده است.)
مُنتَقِم از کلمۀ "نِقمَة" یعنی انتقاد گرفتن که به صورت گفتار و عمل صورت میگیرد. مُنتَقِم از فرد یا افرادی که نافرمانی وی را بکنند با سنن و قوانین خاص و طی مراحل مشخصی از آنها انتقام عملی میگیرد و با انتقامش بر آنها انتقاد وارد کرده و به اقتضای موضعگیریشان سزا و جزای آنها را در دنیا و آخرت میدهد. خداوندأدر برابر اقوام عاد و ثمود و بنی اسرائیل و... و در برابر افرادی همچون نمرود و فرعون و قارون و... با این صفت برخورد کرده است. مُنتَقِم با فرستادن پیغمبران†و دلائل واضح و آشکاری از معجزات ربّانی و منطق عقلانی با آنها اتمام حجّت میکند ولی در صورت کفر و الحاد و فساد بر آنها انتقامی را وارد میکند که در شأن و خور آنهاست.
مؤمنان از دشمنان خداوندأانتقام میگیرند و در اجرای قوانین و حدود دینِ خدا رأفت و رحمتِ کاذب نسبت به آنها ندارند. مؤمن همیشه هراس دارد که مبادا در دامِ گناه گرفتار شود و مشمول انتقام خداوند قرار گیرد بدینخاطر گناه نمیکند و اگر هم گناه کرد بلافاصله خالصانه توبه میکند و این وی را از انتقامِ مُنتَقِم بیمه میکند. و حکومتها باید بدانند که در هیچ حالی حق شکنجه و انتقام و ظلم و ستیز به مؤمنان و موحّدان را ندارند که در غیر اینصورت منتظر انتقامِ شدید و حدید مُنتَقِم باشند.