سورۀ قصص
۷۵- ﴿رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي فَٱغۡفِرۡ لِي﴾[القصص: ۱۶]
«پروردگارا! من بر خویشتن ستم کردم، پس مرا ببخش.»
۷۶- ﴿رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ١٧﴾[القصص: ۱۷]
«پروردگارا! به پاس نعمتهائی که به من عطاء فرموده‌ای، هرگز پشتیبان بدکاران و بزهکاران نخواهم شد.»
موسی÷بعد از کشتن مرد قِبطی با نهایت پشیمانی بعد از اعتراف به گناهش در برابر درگاه خداوندأخواهان عفو می‌شود و تعهّد می‌نماید به سبب رحم و نعمت پروردگارشأپشتیبان بدکاران و ظالمان نشود و این دعا و تعهّد هر موحّدی می‌باشد که یاری دهندۀ ظالمان نباشد.
۷۷- ﴿رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ٢١﴾[القصص: ۲۱]
«پروردگارا! مرا از مردمان ستمگر رهائی بخش.»
موسی÷بعد از کشتن مرد قِبطی و فرار این دعا را خواند و این دعای وی «دیگر باره نشانۀ شخصیّت جوشان و خروشان را آشکارا می‌بینیم. آمادگی و نگرش را می‌یابیم. همراه با آن نشانه، مستقیم رو به خدا کردن و از او کمک طلبیدن، و چشم به حمایت و رعایت او دوختن، و به پناه او در وقت ترس و خوف خزیدن، و انتظار امن و امان در پناه او کشیدن، و امید نجات و رستگاری از آستانۀ او داشتن را مشاهده می‌کنیم.» [۴۷]
۷۸- ﴿رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَيَّ مِنۡ خَيۡرٖ فَقِيرٞ٢٤﴾[القصص: ۲۴]
«پروردگارا! من نیازمند هر آن خیری هستم که برایم حواله و روانه فرمائی.»
موسی÷بعد از سیراب کردن گوسفندان دختران شعیب÷از فرط خستگی به زیر سایۀ درختی رفت و این دعا را خواند.
[۴۷] سید قطب، ترجمه " فی ظلال القرآن"، ۴/۱۰۷۹.