پناهگاه مؤمن (مجموعه أذکار و دعاهای قرآنی و نبوی و أسماء الله)

(۶-۴) دعاى هنگام برخاستن از رکوع

(سَمِعَ اللهُ لِـمَنْ حَمِدَهُ.) [۱۲۴]

(الله شنید و قبول کرد ستایش کسى را که او را ستایش نمود.)

(رَبَّنَا وَ لَكَ الْـحَمْدُ، حَمْداً كَثِيْراً طَيِّباً مُبَارَكاً فِيْهِ.) [۱۲۵]

(پروردگارا! حمد و ستایش هاى زیاد، خوب و مبارک از آنِ تو است.)

(مِلْءَ السَّمَوَاتِ، وَمِلْءَ الأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا، وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَيْءٍ بَعْدُ، أَهْلَ الثَّنَاءِ وَالْـمَجْدِ، أَحَقُّ مَا قَالَ الْعَبْدُ، وَكُلُّنَا لَكَ عَبْدٌ أَللَّهُمَّ لاَ مَانِعَ لِـمَا أَعْطَيْتَ، وَلاَ مُعْطِيَ لِـمَا مَنَعْتَ، وَلاَ يَنْفَعُ ذَا الْـجَدِّ مِنْكَ الْـجَدُّ.) [۱۲۶]

(الهى! حمدى که آسمان‌ها و زمین و میان آن‌ها و هر چه تو بخواهى را پر کند، از آنِ تو است. الهى! تو اهل ستایش و عظمت هستى. الهى! تو شایستۀ ستایش بندگان هستى. همگى ما بندگانت هستیم، آن‌چه تو بفرمائى هیچ کس جلوى آن‌را نمى‌گیرد، و آن‌چه جلوى آن‌را بگیرى، کسى قدرت ندارد آن‌را عطا نماید. الهى! صاحب ثروت، او را ثروتش از عذاب تو نجات نمى‌دهد و «تمامى شکوه» و ثروت از آنِ تو است). [۱۲۷]

[۱۲۴]) (صحیح): مسلم (ش۱۸۵۰) / ابوداود (ش۸۷۱) / ترمذی (ش۲۶۲). [۱۲۵]) (صحیح): بخاری (ش۷۹۹) / ابوداود (ش۷۷۰) / نسایی (ش۱۰۶۲). [۱۲۶]) (صحیح): مسلم (ش۱۰۹۹) / ابوداود (ش۸۴۷) / نسایی (ش۱۰۶۸). [۱۲۷]) پیامبر جفرموده‌اند: «هرگاه امام "سَمِعَ اللهُ لِـمَنْ حَمِدَهُ"را گفت. بگویید: "اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْـحَمْدُ". که هر کس گفته‌اش با گفته ملائکه همراه باشد گناهان گذشته‌اش بخشیده می‌شود.» (صحیح): بخاری (ش۷۹۶). پس بنابر این فرموده پیامبر اکرم ج، در نماز جماعت برای امام گفتن "اللَّهُمَّ رَبَّنَا لَكَ الْـحَمْدُ"و برای مأموم گفتن "سَمِعَ اللهُ لِـمَنْ حَمِدَهُ "مستحب نیست و این دو با هم این ذکر را تکمیل می‌کنند.