۱۳-بَارِئ
خداوندأمیفرمایند: ﴿هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡخَٰلِقُ ٱلۡبَارِئُ﴾[الحشر: ۲۴] (او خداوندی است که طرّاح هستی و آفریدگار جهان از نیستی است.)
بَارِئ [۴۰۹]به معنای آن است که خداوندأدر آفرینش خود بهترین و دقیقترین و کاربردیترین و ظریفترین مواد و مصالح را بکار میبرد که از هر نقص و عیبی بدور میباشند.
در دقت در صفتِ باری تعالی درمییابیم خداوندأدر ساختار جهان هستی و موجودات آن نابترین و سالمترین ترکیباتی را بکار برده که تحقیقات در آنها به انسان میفهماند که چه شگفتیها و عظمتهایی در ساختار و مواد تشکیلدهندۀ آنها نهفته است. با این وصف عظمت باری تعالی در هر چیزی متجلّی میگردد و به انسان آموزش میدهد اگرچه به طور مَجازی به خلق و بَرء مشغول است، باید وی نیز در عمل خود بهترین ساختار و برترین مواد را در سازهها و ساختههای خود بکار ببرد و در سازههای خود غلّ و غشّ و حیله بکار نبرد.
[۴۰۹]) بَارِئ از ماده بَرء به معنای سازنده و جداکننده و از ماده بُرء به معنای بهبودی و رها یافتن از چیزی است.