(۲۲-۱۳) دعاى کسى که از چشم زخم خود به دیگران بترسد
(إِذَا رَأَى أَحَدُكُمْ مِنْ أَخِيهِ، أَوْ مِنْ نَفْسِهِ، أَوْ مِنْ مَالِهِ مَا يُعْجِبُهُ (فَلْيَدْعُ لَهُ بِالبَرَكَةِ) فَإِنَّ الْعَيْنَ حَقٌّ.) [۳۲۷]
(زمانى که یکى از شما از برادر، یا خودش، یا از مالش، خوشش آمد، پس براى آن، دعاى برکت نماید؛ چرا که چشم زخم، حقیقت دارد.)
[۳۲۷]) (صحیح): ابن ماجه (ش۳۵۰۹) / بیهقی، السنن الکبری (ش۲۰۱۰۴).