۱۶-قَهّار
خداوندأمیفرمایند: ﴿وَهُوَ ٱلۡقَاهِرُ فَوۡقَ عِبَادِهِۦۚ﴾[الأنعام: ۱۶ و ۱۸] (خداوند بر بندگان خود کاملاً غالب و چیره است.)
قهر یعنی؛ چیره شدن و تسلّط چیزی بر چیزی و از معنای " قهر " خوار و ذلیل کردن مقهور نیز استنباط میشود. قهّار به معنای بسیار مسلّط و چیره میباشد. خداوندأبا قدرت و هیبت و عظمتی که دارد بر تمامی انسانها (مؤمن و کافر) و جهان هستی سیطره و تسلّط دارد و هیچ مانعی بر تحقق ارادهاش وجود ندارد و هر آنچه خواست و قانون وی باشد به طور کامل اجرا میگردد. قهّار در مواردی مقهور را خوار و زبون میکند. البته مؤمن به واسطۀ ایمانش دارای عزّت است و ذلیل نمیگردد ولی از جنبۀ زیردستِ خدا بودن و سیطره و تسلّطش بر وی این معنا بر وی نیز مطرح خواهد بود.
حظِّ انسان مؤمن از این صفتِ زیبا این است که وی باید همیشه خود را در حالتی قرار دهد که بر دشمنان درون و بیرون خود مسلّط گردد تا مبادا تسلّط آنها موجب ضرر، فساد، هلاکت و انحراف وی گردد. همچنین این صفت نمادی راستین از پشتیبانی خداوندأاز مؤمنان و تسلّی بخش مظلومان است؛ چرا که خداوندأبر کافران و ظالمان مسلَّط است و بیشک از مؤمنان دفاع میکند و ظالمان را زبون میگرداند.