(۲۱-۳) دعاى مریض در حالت ناامیدی
(أَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيْ وَارْحَمْنِيْ وَأَلْـحِقْنِيْ بِالرَّفِيْقِ اْلأَعْلَى.) [۳۰۷]
(بار الها! مرا ببخش، و بر من رحم کن، و مرا به رفیق أعلى «یعنى رسول الله ج، پیامبران†، ملائکه و بندگان صالح» ملحق ساز.)
پیامبر جهنگام مرگ دستهایش را در آب فرو میبرد و صورتش را با آنها مسح میکرد و مىفرمود:
(لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ إِنَّ لِلْمَوْتِ لَسَكَرَاتٍ.) [۳۰۸]
(هیچ معبودى بجز الله «بر حقّ» وجود ندارد، همانا مرگ داراى سختى و دشوارى است.)
و همچنین این دعا را مى خواندند: (لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَاللهُ أکبر، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ لَهُ الْـمُلْكُ وَلَهُ الْـحَمْدُ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللهِ.) [۳۰۹]
ترجمهاش در ذکر شمارۀ (۱۸-۱) بیان شده است.
[۳۰۷]) (صحیح): بخاری (ش۴۴۴۰و۵۶۷۴) / مسلم (ش۶۴۴۶-۶۴۴۷). [۳۰۸]) (صحیح): بخاری (ش۴۴۴۹). [۳۰۹]) (صحیح): ترمذی (ش۳۴۳۰) / ابن ماجه (ش۳۷۹۴).