۴۱-حَسِیب
خداوندأمی‌فرمایند: ﴿وَلَا يَخۡشَوۡنَ أَحَدًا إِلَّا ٱللَّهَۗ وَكَفَىٰ بِٱللَّهِ حَسِيبٗا٣٩﴾[الأحزاب: ۳۹] (و از کسی جز خدا نمی‌ترسیدند، و همین بس که خدا حسابگر باشد.)
حسیب از باب حَسَبَ یَحسَبُ به معنای شمارشگر مادّی و مصدرش حِساب می‌باشد. حسیب شمارشگر و محاسبه‌گر دقیق و کاملی در مورد بندگانش می‌باشد و هیچ کس و هیچ کردار و گفتار و پنداری را بدون حسابرسی و شمارش باقی نمی‌گزارد. پس حساب و پاداش و جزای هر عملی را خواهد داد البته در این راستا نباید عفوّ و مغفرت و رأفت و لطف خداوند را نادیده گرفت. فقط حسیب حسابرس بندگانش می‌باشد و هیچ کس حتّی پیامبران†و ملائکه در امر حسابرسی دخالتی ندارند؛ زیرا این عمل پیچیده و بزرگ فقط از حسیبی که علیم و بصیر و سمیع و قدیر و خبیر و عظیم و شهید و مالک و والی باشد ممکن است که این‌ها فقط مختص پروردگار می‌باشند. و از آنجائیکه فقط حسیب حسابرس قیامت می‌باشد پس به پروندۀ همه در روز قیامت به سرعت و تنهایی رسیدگی می‌نماید. حسیب به معنای کافی نیز آمده و حسیبأبرای رفع نیازها و سختی‌ها و برآوردکردن خواسته‌ها کافیست.
مؤمن با فهم این اسم زیبا، به جایگاهی خواهد رسید که خود را در برابر تمامی کردارش مسئول می‌داند و یقین دارد هیچکدام (پنهان و آشکار، بزرگ و کوچک) از حسابِ حسیبأخارج نخواهند بود. و همچنین نسبت به دیگران نیز حسابگرِ دقیق و عادِلی خواهد بود تا در حسابِ حسیب مورد بازخواست واقع نگردد. مؤمن خود را محاسبه می‌کند قبل از اینکه حسیب او را محاسبه کند. مؤمن با توکّل و ایمان به خداوند از کسی هراسی ندارد و کار و بار خود را بدو وامی‌گذارد و اللهأرا بسنده است.