پناهگاه مؤمن (مجموعه أذکار و دعاهای قرآنی و نبوی و أسماء الله)

۲۴-رافِع

خداوندأمی‌فرمایند: ﴿رَفِيعُ ٱلدَّرَجَٰتِ ذُو ٱلۡعَرۡشِ﴾[غافر: ۱۵] (‏‏‏‏خدا دارای مقامات والا و کمالات بالا و تخت فرماندهی است.)‏

رافع یعنی؛ بالابرنده و ارزش دهنده. همانگونه که خداوندأبه کسانی که مستحق پایین آمدن از منزلتشان را دارند خافض است، به کسانی که استحقاق ترفیع درجه را دارند رافع است. رافع صاحب مقامات بالا و مراتب والا، درجات کمال و اوصاف جلال می‌باشد و درجات و مراتب بندگانش را از روی رأفت و رحمت و با حساب و کتاب بالا می‌برد و گاهی این تغییر درجات و مقام بخاطر حکمت و امتحان و اختبار می‌باشد تا ایمان بنده سنجیده شود. برافراشتن و برخاستن هر چیزی همچون برپاداشتن آسمان‌ها بدون ستون فقط در توانایی و قدرت رافع است.

رافِع به عدالت و به حق و به شایسته‌سالاری رفعت می‌دهد و مقام و پُست و درجه می‌بخشد پس حاکم اسلامی و کاربدستان باید هر کس را در مقام شایسته و به حق خود بگمارند؛ چرا که عدم رعایت این قانون الهی جامعه اسلامی را به انحطاط و فساد می‌کشاند. مؤمنان نه تنها پایبند این قانون الهی هستند بلکه خود هرگز مقام و پُستی را نمی‌پذیرند که شایستۀ آن نیستند. رافعأبه مؤمنانی که اهل علم می‌باشند درجات بزرگ می‌بخشد پس مؤمن همیشه در پی بالابردن ایمان و علم خود است تا رفعت یابد. مؤمن یقین دارد که بهترین و برترین درجه و پُستی که در دنیا می‌تواند داشته باشد تا کامیاب و خوشبخت و آرام گردد، مقامِ بندگی و خدمت به دین و خلقِ خداست و بدین خاطر همیشه از رافع درخواست ترفیع درجه در این مقام را دارد و نسبت به آن حریص می‌باشد؛ چرا که ترفیع درجۀ وی در این حالت، ترفیع درجه و مقامش را در آخرت به بار می‌آورد. رافعأانسان را با گفتار پاکیزه و عمل صالح به اوج می‌رساند و مقام والای عزّت و قدرت را نصیب وی می‌گرداند.