سورۀ حشر
۹۱- ﴿رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا وَلِإِخۡوَٰنِنَا ٱلَّذِينَ سَبَقُونَا بِٱلۡإِيمَٰنِ وَلَا تَجۡعَلۡ فِي قُلُوبِنَا غِلّٗا لِّلَّذِينَ ءَامَنُواْ رَبَّنَآ إِنَّكَ رَءُوفٞ رَّحِيمٌ١٠﴾[الحشر: ۱۰]
«پروردگارا! ما را و برادران ما را که در ایمان آوردن بر ما پیشی گرفته‌اند بیامرز. و کینه‌ای نسبت به مؤمنان در دل‌هایمان جای مده، پروردگارا! تو دارای رأفت و رحمت فراوانی هستی.»
این دعای کسانی می‌باشد که پس از مهاجرین و انصار شبه خداوندأایمان آورده و از خداوندأبرای این رادمردان تاریخ بشر دعا می‌کنند و این فراخوانِ خداوندﻷبرای دعا کردن برای آن‌ها نمادی بارز از بزرگی و ایده‌آل بودن آن‌هاست و احترامی والا به این شاگردان ناب مکتب نبوّت جمی‌باشد. با وصف محرز است هرگونه حقد و کینه و بی‌حرمتی به این مؤمنان راستین نمادی از نافرمانی خداوندﻷمی‌باشد.