(۶-۳) دعاى رکوع
(سُبْحَانَ رَبِّيَ الْعَظِيْمِ.) [۱۱۸]
(پروردگار بزرگم پاک و منزّه است.)
(سُبحَانَ رَبِّي و بِحَمدِه.) [۱۱۹]
(پروردگارم پاک و منزّه بوده و به حمد و ستایش وی مشغولم.)
(سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا وَبِحَمْدِكَ، اَللَّهُمَّ اغْفِرْلِيْ.) [۱۲۰]
(پروردگارا! تو پاک و منـزّهى، پروردگار ما! تـو را ستـایـش مىنمایم، الهى! مرا ببخشاى.)
(سُبُّوحٌ، قُدُّوْسٌ، رَبُّ الْـمَلاَئِكَةِ وَالرُّوْحِ.) [۱۲۱]
(بسیار پاک و منزّه است پروردگار فرشتگان و جبرئیل.)
(أَللَّهُمَّ لَكَ رَكَعْتُ، وَبِكَ آمَنْتُ، وَلَكَ أَسْلَمْتُ خَشَعَ لَكَ سَمْعِيْ وَبَصَرِيْ، وَ مُـخِّيْ، وَعَظْمِيْ، وَعَصَبِيْ، وَمَا اسْتَقَلَّ بِهِ قَدَمِيْ.) [۱۲۲]
(پروردگارا! براى تو رکوع کردم، به تو ایمان آوردم، و به تو تسلیم شدم. گوش، چشم، مخ، استخوان، پى و رگم و تمام اعضاى بدنم براى تو خشوع و فروتنى نمودند.)
(سُبْحَانَ ذِيْ الْـجَبَرُوْتِ، وَالْـمَلَكُوْتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ.) [۱۲۳]
(پاک است پروردگارى که مالک قدرت، فرمانروایى، بزرگى و عظمت است.)
[۱۱۸]) (صحیح): مسلم (ش۱۸۵۰) / ابوداود (ش۸۷۱) / ترمذی (ش۲۶۲). [۱۱۹]) (صحیح): سراج، المسند (ش۳۰۹) / طبرانی، الدعاء (ش۶۰۴). [۱۲۰]) (صحیح): بخاری (ش۷۹۴و۴۹۶۷) / مسلم (ش۱۱۱۳و۱۱۱۵). [۱۲۱]) (صحیح): مسلم (ش۱۱۱۹) / ابوداود (ش۸۷۲). [۱۲۲]) (صحیح): مسلم (ش۱۸۴۸و۱۸۴۹) / ابوداود (ش۷۶۰). [۱۲۳]) (صحیح): ابوداود (ش۸۷۳) / نسایی (ش۱۰۴۹) / بزار (ش۲۷۵۰).