۷۴-آخِر
همانطور که خداوندأمبدأ حرکت همۀ موجودات در تسبیحِ خود است و موجودات را در جهت بندگی و تسبیحش به حرکت انداخته (أوّل)، و در پایان همه به سوی او بازمی‌گردند و انتهای همه چیز به وی برمی‌گردد (أخِر). پایان و نهایتِ همۀ موجودات و همۀ کارها به أخِر برمی‌گردد که آفرینش و فرمان از اوست. همۀ موجودات فناپذیرند ولی أخِر، باقی و ابدی و سرمدی و دائمی است.
مؤمن بندگی خود را متوجۀ خداوند زنده‌ای می‌کند که مرگ و نقصان بر وی وارد نمی‌شود بلکه همیشگی و جاودان است، و می‌داند همۀ چیزها و همۀ کسانی که بر روی زمین هستند، دستخوش فنا می‌گردند. و تنها ذات پروردگار با عظمت و ارجمندش می‌ماند و بس. و سرانجام در آخرت با لطف خداوندِ باقیِ أخِر زندگی جاوید می‌یابد و از فنا شدن در امان می‌مانند. این عقیده و باور به أخِر باورِ بندگی را برای وی راسخ‌تر می‌کند.