پناهگاه مؤمن (مجموعه أذکار و دعاهای قرآنی و نبوی و أسماء الله)

۸-مُهَیمِن

خداوندأمی‌فرمایند: ﴿ٱلۡمَلِكُ ٱلۡقُدُّوسُ ٱلسَّلَٰمُ ٱلۡمُؤۡمِنُ ٱلۡمُهَيۡمِنُ﴾[الحشر: ۲۳] (او فرمانروا، منزّه، بی‌عیب و نقص و امان‌دهنده و امنیّت بخشنده و محافظ و مراقب است.‏)

مُهَیمِن [۴۰۶]یعنی؛ خداوند ناظر بر همۀ بندگان بوده و همه در کنترل وی می‌باشند و اوضاع را زیر نظر دارد. خدای سبحان با علم و قدرت و حکمتش امنیّت حیات موجودات را بر عهده گرفته (مؤمن) و با سلطه و سیطرۀ خویش، از این کار مراقبت و محافظت می‌نماید (مُهَیمِن). مُهَیمِن یعنی؛ خداوندأبه احوال مخلوقاتش آگاه و بر تأمین مصالح آن‌ها توانمند و مراقب و محافظ است تا این نیازمندی‌ها تأمین گردند.

در راستای صفت مُهَیمِن انسان درمی‌یابد که باید از سه صفت که معانی مُهَیمِن می‌باشند، بهره‌مند گردد: ۱-عالم به احوال خویش گردد و جایگاه خود را در هستی بشناسد و مسیر بندگی را دریابد. ۲- توانمند بر تأمین مصالح و هر آنچه وی را به خداأنزدیک می‌کند، گردد. ۳- بر تأمین نیازهای خود در مسیر بندگی مراقبت و محافظت نماید. در پرتوی اجرای این موارد، وی به مسئولیّت اصلی خود یعنی؛ عبادت و بندگی خداوندأعمل می‌کند.

[۴۰۶]) مُهَیمِن در اصل مُأَیمِن و از ریشه أمن است که به خاطر تخفیف، همزه آن به هاء تبدیل شده و معنای خاصی به خود گرفته است.