(۲۰-۱) دعاى سوار شدن بر مرکب
بِسْمِ اللهِ، اَلْـحَمْدُ ِللهِ﴿سُبۡحَٰنَ ٱلَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَٰذَا وَمَا كُنَّا لَهُۥ مُقۡرِنِينَ١٣ وَإِنَّآ إِلَىٰ رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ١٤﴾[الزخرف: ۱۳-۱۴] (اَلْـحَمْدُ ِللهِ، اَلْـحَمْدُ ِللهِ، اَلْـحَمْدُ ِللهِ، اللهُ أکبر، اللهُ أکبر، اللهُ أکبر) [۲۹۲].
(به نام الله! حمد از آنِ الله است، «پاک است آن ذاتى که این مرکب را در اختیار ما قرار داد در حالى که ما نمىتوانستیم آن را مسخّر گردانیم، همانا بازگشت ما به سوى پروردگار است»، آنگاه سه بار الْـحَمْدُ لله، و سه بار اللهُ أکبر خوانده شود.)
[۲۹۲]) (صحیح): محاملی، الدعاء (ش۱۹) / عبد بن حمید، المسند (ش۸۸و۸۹).