پناهگاه مؤمن (مجموعه أذکار و دعاهای قرآنی و نبوی و أسماء الله)

۹۷-وارِث

خداوندأمی‌فرمایند: ﴿وَنَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثُونَ٢٣﴾[الحجر: ۲۳] (‏و ما وارث می‌باشیم.)

وارث از وَرَثَ به معنای اصل می‌باشد. وارث همۀ هستی را که آفریده است دوباره به خود برمی‌گرداند و زمین و همۀ کسانی که در آن زندگی می‌کنند به وی برمی‌گردند. وارِث نعمت‌ها و امکاناتی را که برای بندگی وی آفریده است، بعد پایان مدّت ابتلا و امتحان هستی دوباره به خود برمی‌گرداند. البته در همه حال در اختیار خود او بوده است و گویی مدتی آن‌ها را از خود دور کرده و در اختیار انسان قرار داده و بعد مدتی آن‌ها را به سوی خود برمی‌گرداند. تنها خدا وارِث حقیقی است؛ چرا که در آخر همه کس و همه چیز به وی برمی‌گردند. مؤمن بر این باور است که عُمر و داراییش در دنیا جاودانه نیست و او و هر آنچه که در اختیار دارد به وارِث حقیقی؛ خدای متعال می‌رسد پس سعی دارد در همین دنیا مطابق فرامین و دستورات وی آن‌ها را بکار گیرد تا با ارسال و بازگشت آن‌ها در موقع حیاتش، وارِث را از خود راضی کرده باشد و مشمول اجر و پاداش عظیم گردد. و می‌داند که اگر این کار را هم نکند باز همه چیز به سوی وارِث برمی‌گردد پس عاقلانه‌ترین راه، عمل به دستورات و فرامین وی می‌باشد.