پناهگاه مؤمن (مجموعه أذکار و دعاهای قرآنی و نبوی و أسماء الله)

(۲۰-۸) دعاى مسافر در هنگام توقفش

(أَعُوْذُ بِكَلِمَاتِ اللهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ.) [۳۰۱]

(از شرّ آنچه خداوند آفریده است، به کلمات کامل «یعنی؛ کلام کامل و بی‌نقص» [۳۰۲]خداوند او پناه مى‌برم.)

[۳۰۱]) (صحیح): مسلم (ش۷۰۵۳و۷۰۵۴) / ترمذی (ش۳۴۳۷). هر کس این دعا را هنگامیکه جایی اطراق کند بخواند، تا زمانیکه آنجاست چیزی به وی آسیب نمی‌رساند. [۳۰۲]) از آنجائیکه هر کلامی نقص دارد و کلام خداوند بی‌عیب و نقص و به طور مطلق کامل می‌باشد پناه بردن به آن نیز کامل است.