۷۹-بَرّ
خداوندأمیفرمایند: ﴿إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡبَرُّ ٱلرَّحِيمُ٢٨﴾[الطور: ۲۸] (واقعاً او نیکوکار و مهربان است.)
بَرّ از مصدر"بِرّ" به معنی کار نیک کردن است و گفته شده از "بَرّ" به معنی بیابان و خشکی است و بنابر وسعت بیابان یعنی؛ وسعت و فراوانی به خرج دادن در کار نیک. بَرّ نیکوکاری است که کار نیک انجام داده و میدهد و تمامی کارهایش نیکو میباشند. نیکوکاری بَرّأدر دنیا و آخرت است. در دنیا با دادن نعمتهایی است که اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشمارید از بس که زیادند، نمیتوانید آنها را شمارش کنید و نیکوکاریش در آخرت عفو و بخشش و دادن ثواب فراوان به مؤمنان است. آثار نیکوکاری بَرّ بر بندگانش از جمله: آفرینش آنها از عدم، دادن نعمتهای بیکران و بیحدّ به آنها، دادن عقل و ارسال انبیاء†برای هدایتشان، محافظت و رحم و شفقت بر آنها، عفو و غفران و... آنقدر زیادند که در بیان و وصف نمیگنجد و نیکوکار بودن خداوند، حاکی از عظمت و حکمت و عزّت و نیرومندی و بخششگری و بلندمرتبگی و رأفت و مهربانی و عدل و کَرم و جُود اوست.
مؤمن نسبت به همه خصوصاً مادر و پدرش نیکوکار است. مبنای اخلاق و روابط خانوادگی و اجتماعی مؤمن بر نیکوکاری و حُسن رفتار میباشد به گونهای که نیکوکاری وی در جنبههای مختلفی از زندگیش همچون: نیکی به والدین، همسایه، فقرا و مساکین، یتیم و ضعیف، زیردست و مظلوم، همسر و فرزند و... متبلور میباشد. برّ و نیکوکاری و تقوای مؤمن و حکومت اسلامی باعث میشود که " بَرّ " مرحمت و معونت و حفاظت و رعایت همه جانبهاش را همراه آنان کند و با تمام نیرو و قدرت با آنان میباشد.