(۶-۱۴) دست بلند کردن هنگام دعا
(رَسُولُ اللَّهِ جقَائِمٌ يَخْطُبُ فَاسْتَقْبَلَ رَسُولَ اللَّهِ جقَائِمًا فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكَتْ الْمَوَاشِي وَانْقَطَعَتْ السُّبُلُ فَادْعُ اللَّهَ يُغِيثُنَا قَالَ فَرَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ جيَدَيْهِ فَقَالَ اللَّهُمَّ اسْقِنَا اللَّهُمَّ اسْقِنَا اللَّهُمَّ اسْقِنَا.) [۱۶۸]
(مردی از همان دروازه، وارد مسجد شد و مقابل آنحضرت جکه مشغول خطبه بود، ایستاد و گفت: دامها هلاک شدند و راهها از بین رفتند. از خدا بخواه که باران را بر ما بباراند. رسول خدا جدست به دعا برداشت و فرمود: خدایا! باران را بر ما بباران. خدایا! باران را بر ما بباران. خدایا! باران را بر ما بباران.)
[۱۶۸]) (صحیح): بخاری (ش۱۰۱۳و۱۰۲۱) / مسلم (ش۲۱۱۵-۲۱۱۹).