(۷-۴) روزهدارى که بر سفره حاضر شود و نخورد دعا کند.
(إِذَا دُعِيَ أَحَدُكُمْ فَلْيُجِبْ، فَإِنْ كَانَ صَائِمَاً فَلْيُصَلِّ وَإِنْ كَانَ مُفْطِراً فَلْيُطْعِمْ.) [۱۷۸].
(هرگاه یکى از شما دعوت شد، اجابت کند. اگر روزه دار بود، دعا کند، و اگر نه، غذا بخورد.)
[۱۷۸]) (صحیح): مسلم (ش۳۵۹۳) / ابوداود (ش۲۴۶۲).