۸۰-توّاب
خداوندأمی‌فرمایند: ﴿وَأَنَّ ٱللَّهَ تَوَّابٌ حَكِيمٌ١٠﴾[النور: ۱۰] (و او بس بازگشت‌کننده (به سوی بندگان و توبه‌پذیر) و کاربجا و حکیم است.)
توّاب صیغۀ مبالغه و به معنای بسیار بازگشت‌کننده است. انسان با علم و اراده‌ای که دارد موظّف است در مسیر بندگیِ خداوند باشد و در صورتیکه انحراف پیدا کرد برای بازگشت به راهِ بندگی باید توبه کند و به سوی خدا برگردد. و در صورتیکه بنده توبه نماید، خداوندأزمینۀ بازگشت چنین بنده‌ای را مهیّا کرده و با چنین توجه و یاری‌ای گویی توّابأنیز به سوی انسان توبه می‌کند و به سوی انسان برمی‌گردد؛ چرا که در موقع نافرمانی و معصیتش از وی روگردان بوده است. و توّاب بودن وی (بسیار بازگشت‌کننده بودنش) نظر به کثرت بازگشت کنندگان است که در برابر هر بازگشت‌کننده‌ای، بازگشتی دارد.
توّاب بودن خداوند امید و قدرت وافر به انسان می‌دهد که در هر معصیتی به سوی کسی برگردد که توّاب نیز به سوی وی رو می‌کند و برمی‌گردد و بنده باید شکرگزار این نعمت باشد و نیز نسبت به بندگانِ خدا پذیرای عذر و بازگشت و معذرت‌خواهی آن‌ها باشد. و وقتی که بنده با توبه‌اش در مسیر بندگی قرار می‌گیرد رابطۀ ولایت بین او و خدایش برقرار می‌گردد که در سایۀ آن خوشبختی و عزّت و فرح را تجربه خواهد کرد.