مبحث دوم: شیوه‌ی انتخاب فرمانداران و کارگزاران دولت در عهد عمرس
عمرفاروقسهمانند رسول خدا ج در انتخاب کارگزاران و مسئولین دولتی شایستگی و امانتداری را ملاک قرار می‌داد. و در این باره از دقت عمل بالایی برخوردار بود و هیچ‌گاه فردی را که خود خواهان پست و منصبی بود، انتخاب نمی‌کرد. او انتصاب افراد برای مسئولیتها را امانتی الهی می‌دانست که اگر به استحقاق و شایستگی آنان توجهی نمی‌کرد در واقع به خدا، پیامبر و مسلمانان خیانت کرده بود [۱۳۰۷].
و از سخنانش در این باره میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
من در قبال امانتی که بر دوش دارم مسئول هستم بنابراین آن‌چه را که بتوانم شخصاً انجام دهم، به کسی واگذار نخواهم کرد و آن‌چه از توان من خارج باشد آن‌را به کارگزاران امانتدار و دلسوز می‌سپارم و جز آنان امانت را به کسی دیگری واگذار نخواهم کرد [۱۳۰۸].
همچنین باری گفت: اگر کسی بر گروهی فردی را بگمارد که در آن گروه افراد شایسته‌تری از آن فرد وجود داشته باشد، به خدا، پیامبر و مؤمنان خیانت ورزیده است [۱۳۰۹]. همچنین از گفتههای ایشان است که هرکس فردی را براساس روابط دوستانه و خویشاوندی برمسلمانان بگمارد به خدا، پیامبر و مسلمانان خیانت کرده است [۱۳۱۰].
[۱۳۰۷] وقائع ندوة النظم الإسلامیة (۱/۲۹۵، ۲۹۶). [۱۳۰۸] دور الحجاز فی الحیاة السیاسیة ص۲۵۵. [۱۳۰۹] الفتاوی (۲۸/۴۲). [۱۳۱۰] الفتاوى (۲۸/۱۳۸).